Eigenlijk bestond het Centrum Informatie en Documentatie Israël al in 2023 vijftig jaar. Maar toen kwamen ze niet toe aan een jubileumviering. Na de Hamas-aanval van 7 oktober stond de pro-Israël lobbygroep „echt in de loopgraven”, aldus CIDI-directeur Naomi Mestrum. Maar als ze in Israël door kunnen gaan met leven, concludeert ze, kan ook het CIDI iets vieren.

Ze staat voor een uitverkochte zaal in het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT) in Amsterdam. Onder de aanwezigen zijn mensen als Jessica Durlacher, Barbara Barend, Hans Teeuwen, Fidan Ekiz, Wierd Duk, Maarten Boudry. Van buiten klinken door haar toespraak heen de sirenes van de groep demonstranten waar de bezoekers langs moesten om binnen te komen. ‘Kindermoordenaars’, scanderen ze.

Verschillende pro-Palestijnse organisaties hadden van tevoren kritiek op de gastenlijst, met onder meer de Israëlische voormalig luchtmacht-generaal Amos Yadlin. Ze riepen het KIT op het evenement af te gelasten, omdat ze de lobby van het CIDI aanwijzen als reden dat „Nederlandse media en politiek slechts mondjesmaat het juiste woord durven te gebruiken: genocide”. In aanloop naar de rode-lijn-demonstratie in Den Haag hebben demonstranten de deur van het KIT beklad met rode verf. Persbureau ANP meldt dat twee mensen zijn aangehouden.

Nee, kritiek op Israël hóéft niet antisemitisch te zijn, verklaart Mestrum boven het geluid van de activisten uit. Als voorbeeld noemt ze dat het CIDI van mening is dat uitspraken van extreemrechtse Israëlische bewindslieden Bezalel Smotrich en Itamar Ben-Gvir „ongenuanceerd” waren. Smotrich zei dat „Gaza in een paar maanden volledig vernietigd zal zijn”, Ben-Gvir pleit voor verdrijving van Palestijnen en bezetting van de Westelijke Jordaanoever. Maar volgens Mesrum is Israël-kritiek vaak wel een vehikel voor antisemitisme. En daarom wil ze ook komend jaar „nog meer inzetten op lobbyen achter de schermen en bestrijding van online antisemitisme”.

Felicitatievideo

Dat de boodschap van het CIDI gehoor vindt in de politiek blijkt deze dag. Minister Mona Keijzer (BBB) zit in de zaal, net als Kamerleden zoals Diederik Boomsma (NSC) en Ulysse Ellian (VVD). En in tandem met een videobericht van de Israëlische president Yitzhak Herzog, verschijnt premier Dick Schoof in een felicitatievideo, waarin hij „namens de Nederlandse regering” zijn „grote waardering” voor het CIDI uitspreekt. Alle gijzelaars moeten worden vrijgelaten, verklaart hij, én de blokkade van hulp in Gaza moet opgeheven worden. Vanwege het lijden dat „het begrip te boven gaat”.

Een van de eerste lezingen oogst meteen het grootste succes: Loay Alshareef, een Saoediër die vooral waarschuwt voor de ‘radicale moslims’ in Europa. „Waarom willen zoveel moslims naar Nederland komen? Om te assimileren? Of om te domineren?” Hij krijgt een staande ovatie.

Na hem spreekt Ayaan Hirsi Ali, voor het eerst in tien jaar is het oud-VVD-Kamerlid weer in Nederland. Ze is bang dat het land z’n „boerenverstand” kwijt is. Maar ze is optimistisch over de toekomst van Israël. Het is misschien makkelijk somber te worden, zegt ze, van de demonisering van Israël door de media, maar ze ziet de islamistische krachten in de regio slinken. Ze krijgt de zaal echt mee als ze het heeft over „de leegte op links” die is „opgevuld door islamisme”.

Mensen zijn een beetje door het dolle heen, door alle propaganda. Ze denken dat er genocide plaatsvindt

Diederik Boomsma NSC-Kamerlid

Tijdens de lunch vertelt NSC-Kamerlid Diederik Boomsma dat hij bij binnenkomst een duw kreeg van demonstranten. „Mensen zijn een beetje door het dolle heen, door alle propaganda. Ze denken dat er genocide plaatsvindt.” Andere aanwezigen bespreken het nieuws over de demonstratie in Den Haag. „Het loopt uit de hand, al 70.000 demonstranten!”

De grote ster komt het laatst. Douglas Murray, de Britse journalist die zich recent achter het plan van Trump schaarde om de Gazastrook onder Amerikaanse controle te brengen, krijgt bij binnenkomst een staande ovatie. Tijdens het interview, waar veel gelachen wordt, kunnen de uithalen naar de mainstream media rekenen op veel applaus. „Leest u The Guardian ook?” „Ja, leugens lezen is belangrijk.”

De Israëlische regering had eigenlijk „nergens iets beter kunnen doen”, verklaart Murray, het land lijdt simpelweg onder een gebrek aan empathie van de wereld. De strijd in Gaza is er een tussen goed en kwaad, tussen de „doodscultus” die hij ontwaart bij de Palestijnen die ooit voor Hamas hebben gekozen, versus de zogenaamde „waardering voor het leven” van de Israëliërs. Alle kritiek op Joden is volgens Murray in 100 procent van de gevallen projectie van het schuldgevoel van de aanklager.

Murrays harde woorden over burgemeester Halsema – „een totale mislukking” – kunnen rekenen op „bravo!’s”. En als Murray suggereert dat pro-Palestina-demonstranten met een visum opgepakt en uitgezet zouden moeten worden, naar Amerikaans voorbeeld, barst de zaal uit in gejuich en gejoel.